RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ τους χαλεπούς καιρούς, εμείς οι άνθρωποι, έχουμε χάσει την επαφή μας με τη Φύση, την αρχέγονη μήτρα, δεν την σεβόμαστε, δεν την αγαπάμε. Όι αρχαίοι Έλληνες, οι Σοφοί Πρόγονοί μας, την ένιωθαν σαν “ΜΕΓΆΛΗ ΜΗΤΈΡΑ“, σαν ζωντανό οργανισμό, την θεοποιούσαν, γιατί κατανοούσαν πόσο αλληλένδετη ήταν με τον κύκλο της ζωής, και σαν Ποιητές, εκφράζανε με ποιητικό τρόπο τον σεβασμό και την αγάπη τους.

– ΠΟΙΗΤΙΚΟ είναι το έργα του Ησίοδου, το έργο του Όμήρου Ποιητική είναι ολόκληρη η Ορφική υμνολογία στις τελετές, και λατρείες. Ό Ηράκλειτος ο κορυφαίος προσωκρατικός Φιλόσοφος, αγωνίστηκε με πάθος, και ψυχή να αποκαλύψει, τα φυσικά φαινόμενα από τις προλήψεις της εποχής του. “Τά πάντα ρεί”. Ένα Σύμπαν ρευστό, και μεταβαλλόμενο, που αλλάζει διαρκώς, και δεν μένει ποτέ ίδιο. Ή βάση του Φιλοσοφικού του έργου, είναι το αιώνιο γίγνεσθαι, που εκφράζεται με τη συνεχή ροή του ποταμού, που ολοένα ανανεώνεται, και μόνο τη φωτιά [το φως] αναγνωρίζει ως κοσμογονικό στοιχείο του Σύμπαντος κόσμου.

-ΑΣ ΔΟΥΜΕ φίλε Αναγνώστη τι μας λέει και ο Πλάτωνας στον Πολιτικό του Λόγο με τη προσφιλή διαλεκτική διαδικασία για το φαινόμενο που είναι αιτία όλων των πραγμάτων, που είναι και η φιλοσοφική βάση του έργου του Ηράκλειτου όπως προείπαμε “Τά πάντα ρεί”.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ [Σελ. 65]
ΞΕΝΟΣ “Ας σκεφθούμε λοιπόν ποιό είναι αυτό τό φαινόμενο, τό οποίο, είνα αιτία κατά τη γνώμη μας όλων τών πραγμάτων, ότι, η κίνηση του Σύμπαντος, άλλοτε φέρεται πρός μία διευθυνση, και άλλοτε πρός τήν αντίθετη.”
ΣΩΚΡΑΤΗΣ “πώς συμβαίνει αυτό?”
ΞΕΝΟΣ “Όφείλουμε να θεωρήσουμε, αυτή τη μεταβολή, ως τη μεγαλύτερη, και τελειότερη τροπή απ’ όλες τίς τροπς, ε πού υπόκειται ο ουρανός, [σύμπαν]. Κατ’ άνάγκη τότε συμβαίνουν, και μεγάλες καταστροφές, και πολλά παθήματα, παρουσιάζονται μαζί, και έχουμε μετάβαση, μία κατάσταση διαφορετική από τή γνωστή. Ό ουρανός [σύμπαν] κάνει μία αναπήδηση, η οποία το αναστρέφει, και δημιουργεί, στά ίδια τά σπλάχνα του, βίαια φαινόμενα, τά οποία συντελούν να καταστραφούν, ζώα παντός είδους. Τό ανθρώπινο γένος, έχει τίς μεγαλύτερες απώλειες………”

“ΕΙΝΑΙ τόσο τεκμηριωμένη και εκτενής η αναφορά στό κείμενο σέ φαινόμενα και καταστάσεις που έχουν συμβεί από τότε που γίνηκε φώς, που προκαλούν θαυμασμό από τη μιά για την Σοφία τών αρχαίων Προγόνων, αλλά από τήν άλλη δέος, για τα προμηνύματα πού τά ονομάσαμε ΚΛΙΜΑΤΙΚΉ ΑΛΛΑΓΉ τόσο απλά! Πρέπει να ανησυχούμε εμείς οι τωρινοί, έτσι που είμαστε ασεβείς απέναντι στή φύση, όσο ποτέ οι κάτοικοι αυτού του Πλανήτη, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.”

Από το “ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ” του εικονιζόμενου βιβλίου μου