RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ [Αναφορά του Εθνικού μας Ποιητή στη μάχη στα Δερβενάκια]

Τρέχουν άρματα χιλιάδες,
Σάν το κύμα εις τόν γυαλό.
Αλλ’ οι ανδρείοι παλληκαράδες
δέν ψηφούν τόν αριθμό.

Ώ τριακόσιοι! σηκωθήτε.
Καί ξανάλθετε σ’ έμάς.
Τά παιδιά σας θελ’ιδήτε,
Πόσο μοιάζουνε με σας.

Όλοι εκείνοι τά φοβούνται
και με πάτημα τυφλό,
Είς την Κόρινθο αποκλειούνται,
Κι’΄ολοι χάνονται απ’εδώ.

Στέλνει ο άγγελος του ολέθρου
Πείναν και θανατικό
Πού με σχήμα του σκελέθρου
Περπατούν αντάμα οί δυό..

Καί πεσμένα εις τα χορτάρια
Άπεθαίνανε παντού
Τά θλιμμένα απομεινάρια
Τής φυγής και του χαμού.

Καί έσύ αθάνατη, εσύ θεία,
Που ό,τι θέλεις ημπορείς,
Είς τόν κάμπο Ελευθερία,,
Ματωμένη περπατείς.

Όλιγόστευαν οί σκύλοι,
Καί Αλλά εφώναζαν Άλλά’
Καί τών Χριστιανών τα χείλη,
Φωτιά εφώναζαν, Φωτιά.

Ήταν τόσοι! πλέον το βόλι
Εις τ’ αυτιά δέν τους λαλεί!
Όλοι χάμου εκείτοντ όλοι
Είς τήν τέταρτην αυγή.

Σάν ποτάμι τό αίμα εγίνη,
Καί κυλάει στη λαγκαδιά.
Καί τό αθώο χόρτο πίνει,
Αίμα αντίς για τη δροσιά.

Άπ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Έλλήνων τά ιερά.
Καί σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε,ω χαίρε Έλευθεριά!

[ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ]
“Από τό κεφάλαιο του εικ. βιβλίου μου με αναφορά στόν ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗ!”

ΙΣΤΟΡΩΝΤΑΣ

Ή ΚΑΘΟΔΟΣ του Δράμαλη το 1822, δια μέσω της Στερεάς Ελλάδας, προς την Πελοπόννησο, σκόρπισε τον φόβο, όχι αδικαιολόγτα, γιατί δεν είχαν ματαδεί στο παρελθόν τόσο σημαντικές δυνάμεις, οι Έλληνες. Μιλάμε για 24.000 πεζους,6000 ιππείς, ισχυρό πυροβολικό,,10.000 ημίονοι, και 5000 καμήλες αποτελούσαν τη στρατιά του βάρβαρου κατακτητή. Ή Κυβέρνηση που είχε σπείρει τη διχόνοια, αντί να δώσει θάρρος με το παράδειγμά της λιποψύχησε και τα περισσότερα μέλη της κατέφυγαν σε δύο πλοία, που ήταν αραγμένα στους Μύλους.

-ΤΗ ΚΡΙΣΙΜΗ, εκείνη ώρα για την Επανάσταση, ο Κολοκοτρώνης βλέποντας τον κίνδυνο, από την ατμόσφαιρα του φόβου, και της αναρχίας γίνεται η ψυχή, ο νους και η καρδιά του αγώνα. Συμφιλιώνεται με τους Προκρίτους, και από τη Τρίπολη, απηύθυνε προκήρυξη, πως κάθε Πελοποννήσιος έπρεπε να τρέξει να καταταχθεί στον στρατό. Τό σχέδιό του ήταν να κόψει, κάθε επικοινωνία του Δράμαλη με τη Κόρινθο, και τον Ισθμό, εγκλωβίζοντάς. Πιάνει τις ορεινές εξόδους πρός την Αργολίδα, δημιουργεί στρατόπεδο στους Μύλους της Λέρνης, ενισχύει τη φρουρά στην Ακρόπολη του Άργους, και εφαρμόζει τη τακτική της καμμένης γής, καίγοντας τα πάντα. Τις αποθήκες με τα γεννήματα, ακόμα και τα κλαριά, για να μην έχουν τροφή οι στρατιώτες και τα ζώα του Δράμαλη. Σκοπός του Κολοκοτρώνη ήταν να αποδεκατιστεί η στρατιά του Δράμαλη ,όχι μόνο να αναχαιτιστεί, ώστε να πάψει να αποτελεί απειλή για την Επανάσταση.

-ΈΤΣΙ παρά τις αντιρρήσεις των Προκρίτων, και του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, με 2500 στρατιώτες, από το στρατόπεδο των Μύλων, τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Παπαφλέσσα, και τον Νικηταρά, κατέλαβαν το Δερβενάκι τον Άγιο Σώστη και το Αγιονόρι, πρωτού, αρχίσει η υποχώρηση των Τούρκων.

-ΣΤΙΣ 26-28 Ιουλίου, στα στενά αυτά, εκμηδενίστηκε με φονικές μάχες, και από τη πείνα, και τον τύφο, η στρατιά του Δράμαλη, στη προσπάθειά του να φθάσει στον Κάμπο της Κορίνθου. Ό ίδιος ο Δράμαλης, έφθασε στη Κόρινθο εξασθενημένος, σωστό ράκος, αρρώστησε και πέθανε, στην ακμή της ηλικίας του. Τού είχαν απομείνει 3000, στρατιώτες, που κινήθηκαν πρός τη Πάτρα, αλλά αποκλείστηκαν στην Ακράτα, από τους οπλαρχηγούς των Καλαβρύτων, και περίπου 1800 σώθηκαν, στα πλοία του Γιουσούφ Πασά.

[Παυλίνα Μπεχράκη]
Εικαστικός, Συγγραφέας, Ποιήτρια