Η ΚΑΛΛΙΣΤΗ ΠΑΣΩΝ ΣΜΥΡΝΗ: Η ΣΜΥΡΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ

Εμφανίσεις: 1818

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

Χάθηκε άκόμα και ο ίσκιος της, μας λέει ο Ποιητής μας.
Τη χάσαν οι Θεοί, τη χάσαν οι Σμυρνιοί, και ο Ελληνισμός.
Μά δεν θα ξεχαστεί ποτέ, όσο χτυπάει κα καρδιά του.
Θαλασσοχαϊδεμένη, ολοζώντανη, πανέμορφη, προστατευμένη
κάτω από της μνημοσύνης τα φτερά, μας γνέφει τρυφερά.
Είναι η φορεσιά της φήμης της ομορφοκεντημένη,
με λέξεις μαγικές, πολύτιμες και μαργαριταρένιες απ’ τους τρανούς που μας πληροφορούνε, πως σ’ αυτή της ωραιότητας τη Γή, Έλληνες Θεοί, Σοφοί, Ποιητές αιώνες κατοικούσαν.

[Π.Μπ] Από το εικονιζόμενο βιβλίο μου!

Σ ‘ΑΥΤΉ τη μικρή γραφή-αφιέρωμα μνήμης, μετακινώντας άλλους καιρούς, κατά πως λέει ο Σμυρνιός Νομπελίστας Ποιητής Γιώργος Σεφέρης, και με μπροστάρη τον σιγανό ήχο της μνήμης φίλε αναγνώστη, θα πάμε στη Σμύρνη, την ωραιότερη κόρη της Ιωνίας, της άλλης Ελλάδας, της χαμένης για πάντα, της αλησμόνητης, της φυλαγμένης, στα μέσα μέρη της καρδιάς του όπου γης Ελληνισμού.

ΣΤΗ Γή που κρύβει ζυλότυπα, μέσα στα σπλάχνα της, τις μαρτυρίες πως εκεί στην Ιωνία στη χώρα του ήλιου, έζησαν και δημιούργησαν τον περήφημο πολιτισμό, που φώτισε όλον τον κόσμο, οι Έλληνες, που κάποια κακιά στιγμή ξεριζώθηκαν, και όσοι ήλθαν στην Ελλάδα, έφεραν μαζί τους, την αρχοντιά τους, την αξιοσύνη τους, τη λεβεντιά τους, την ομορφιά τους, την Ελληνική ψυχή και σκέψη! θα μετακινήσουμε άλλους καιρούς, για να περπατήσουμε στους δρόμους και τα σοκάκια, της τρανής πολιτείας, της “καλει και μεγέθει” όπως την αναφέρουν οι επιγραφές, πρίν ο βάρβαρος κατακτητής τη μακελέψει, και η πύρινη μάγισσα τη καταπιεί, με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει τίποτα, να θυμίζει, “ούτε ο ίσκιος της”, μας λέει ο Ποιητής μας που ήλθε κι’ αυτός σαν προσφυγόπουλο, και τίμησε τη φίλτατη μάνα Πατρίδα, που αγκάλιασε με στοργή το άξιο Έλληνόπουλο και αυτό με τη σειρά του της το ανταπέδωσε! Μας λέει λοιπόν ο Σμυρνιός Ποιητής. “Είναι όπως, σαν μπείς μια νύχτα, στη πολιτεία που σ’ ανάθρεψε, κι’ έπειτα συνθέμελα τη χάλασαν, και την ξανάκτισαν, και παλεύεις να μετακινήσεις άλλους καιρούς, για να τη βρείς!”

-ΦΑΡΟΣ του Ελληνικού Πολιτισμού η Σμύρνη,
Γραπτές μαρτυρίες, Σπουδαίων Σμυρναίων Σοφών,
μας πληροφορούν, πως εκείνους τους αλλοτινούς
καιρούς, η τρανή πολιτεία, φώτιζε τη γη της Αντολής,
με του Ελληνικού Πολιτισμού τα νάματα, τα θαύματα,
της Ελληνικής ψυχής και σκέψης. Εκεί σ’ αυτή
της ωραιότητος γή, κατοικούσαν Θεοί, και οι Έλληνες!

-Μοιάζει η Σμύρνη με άγγείο αρχαιοελληνικό,
πλασμένο από Ολύμπιου Θεού το χέρι, με αγάπη. Ζωγραφισμένο, ανθοστόλιστο, με της Ανατολής
τις ομορφιές, που γίνηκε κομμάτια, από βαρβάρου χέρι,
εκάηκε, κι’ ή τέφρα του ετάφτηκε, στη Γή του Ελληνισμού,
Μά ατόφιο θε να μείνει και πολύτιμο, στου Έλληνα
Λαού τη μνήμη, ως την αιωνιότητα………………………….

[Παυλίνα Μπεχράκη]
Εικαστικός, Συγγραφέας, Ποιήτρια