ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ

Εμφανίσεις: 1637

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

“Μήγαρις έχω άλλο στον νού μου πάρεξ
ελευθερία και γλώσσα? Εκείνη άρχισε να πατεί,
τα κεφάλια τα τούρκικα ,τούτη θέλει πατήσει
ογλήγορα, τα σοφό λόγιο ταυτίστηκα, και έπειτα
αγκαλιασμένες, και οι δυό, θέλει να προχωρήσουν,,
ως τον δρόμο της δόξας, χωρίς ποτέ να γυρίσουν
οπίσω αν κανένας Σοφός λογιότατος, κράξει, ή κανένας
Τούρκος βαβίζει, γιατί για με είναι όμοιοι, και οι δύο.”
[ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ] “Διάλογος με τον ποιητή

ΚΙ ΟΜΩΣ φίλε αναγνώστη, εμείς οι επερχόμενοι, δεν ακούσαμε τον Ποιητή μας, και δεν ξετουρκέψαμε τη γλώσσα μας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή Όπως ξέρουμε από τα διαβάσματά μας, ύστερα από τον “χρυσόν αιώνα” του Περικλέους, είχε αρχίσει σιγά σιγά, η παρακμή, του Ελληνικού Πολιτισμού, και έγινε τότε μπορετή η εμφάνιση, λογής, λογής κατακτητών, που βρήκαν την ευκαιρία, σε διάφορες Ιστορικές στιγμές, να τον εξαφανίσουν. [Ρωμαίοι, Φράγκοι, Βενετσάνοι, και τελευταίοι οι βάρβαροι, ανελέητοι Τούρκοι, οι οποίοι εμφανίστηκαν, από την Ανατολή, κατά τη παρακμή, της βυζαντινής Αυτοκρατορίας 13-14 αιώνα. Αυτή η νέα Φυλή των Τούρκων, Όθωμανοί, που πήραν το όνομά τους από τον γενάρχη τους Ομάν, ή Οθμάν, φανερώνουν τις απειλητικές τους διαθέσεις, προς το Βυζάντιο, και ακολούθησε με την άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μάϊου 1453 μ.Χ.,
με τη “ΠΟΛΗ ΕΑΛΩ” και το Ελληνικό δράμα,,΄΄έτσι που όπως προείπαμε οι επιδρομές κατακτητών, με τελευταίους τους Τούρκους, της στέρησε την ανεξαρτησία που κράτησε 400 χρόνια .

ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΑΛΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ΜΕΤΑ

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι και το Βυζάντιο, χρησιμοποίησε αποκλειστικά και μόνο, τη Μεσαιωνική, Λόγια Ελληνική γλώσσα, που την είχαν διαμορφώσει όσο μπορούσανε περισσότερο κατά τον αρχαιότροπο τρόπο, που ήταν από τότε πολύ διαφορετική από τη καθημερινή γλώσσα του Λαού. Ή Ελληνική γλώσσα, στη συνέχεια, είχε αναγκαστεί να δεχθεί διαδοχικές επιδράσεις από τους κατακτητές της Ελλάδας, που ακολούθησαν, μετά τη πτώση του Βυζαντίου, τους Φράγκους, και τους Βενετσάνους, αλλά η επίδραση στη Ελληνική γλώσσα, με τον χρόνο, λιγόστευε έτσι που η μία εξουδετέρωνε διαδοχικά την άλλη. Είναι όμως σίγουρο, πως και, αυτές οι κατακτήσεις, έπαιξαν κάποιο ρόλο, στη διαμόρφωση της δημοτικής Ελληνικής γλώσσας. Όμως με την εμφάνιση τους Τούρκικης κατάκτησης, ήταν η πιό φοβερή, και αποτέλεσε ανελέητο οδοστρωτήρα, όλων την πόθων της πολύπαθης Φυλής μας, επί τέσσερις αιώνες. Μαζί με τους Εθνικούς πόθους, καταποντίστηκε, στη πραγματικότητα και του Λαού ή καθημερινή γλώσσα, με την επίδραση της σκοταδιστικής Τούρκικης γλώσσας.

-Ή ΤΟΥΡΚΙΚΗ επίδραση, που ήταν μιά σατραπεία πάνω στη γλώσσα μας, άρχισε σιγά σιγά να εμφανίζεται, μόλις πέρασαν, οι πρώτες δεκαετίες, ύστερα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Από τότε σιγά σιγά, ένας εφιάλτης που δεν είχε σταματημό, ένας βραχνάς, στον ύπνο και στο ξύπνιο του Έλληνα Λαού, έτσι που παραποίησε τη λαλιά του, και δεν είχε κανένα τρόπο να απαλλαγεί, από αυτή την οδυνηρή κατάσταση του βάρυναν, και μας, βαραίνουν ακόμα και σήμερα την Εθνική μας αξιοπρέπεια, κακά τα ψέματα. Πρόκειται, για ένα ανυπόφορο και απαράδεχτο, γλωσσικό φαινόμενο, κατάλοιπο, που οι κακόηχε λέξεις του, γίνονται κατά καιρούς και της μόδας [ντουγρού, ντονέρ ,πεϊνιρλί, γειά χαραντάν, και πάει λέγοντας].

-ΕΙΝΑΙ επόμενο, φίλε αναγνώστη, όταν ένας λαός χάνει την Ανεξαρτησία του, και υποδουλώνεται σε έναν άλλον και μάλιστα για τόσα χρόνια, είναι μοιραίο να μπαίνει κάτω από τη γλωσσική κυριαρχία του κατακτητή, και μάλιστα ενός βάρβαρου σαν τον Τούρκο. Βέβαια πρέπει να πούμε, ότι αρχικά επειδή οι Τούρκοι ήσαν λίγοι πληθυσμιακά, σε σχέση με το σύνολο των Λαών, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και δεν ήσαν σε θέση ούτε να ελέγξουν, τα γλωσσικά ζητήματα, ούτε και να τα καταλάβουν, γιά να μιλήσουμε για τα δικά μας, ο ίδιος ο Πορθητής Μωάμεθ Β’ είχε δώσει από ανάγκη βέβαια, στο Ελληνικό Ορθόδοξο, Πατριαρχείο, της Πόλης, μαζί με κάποιες ελευθερίες, και αυτή της χρήσης της γλώσσας με ΦΙΡΜΆΝΙ. Ωστόσο, αυτή η γλωσσική, και εκπαιδευτική ελευθερία, δεν χρησιμοποιήθηκε κατάλληλα από τους Λόγιους Έλληνες, του υπόδουλου Γένους, για να υπάρξει, και γλωσσική Εθνική Αξιοπρέπεια………. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

“Από το εικονιζόμενο βιβλίο μου εκδ. 2021”