RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

Ό Αντρέας Γκολφινόπουλος γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1943,στη Λυκοποριά Κορινθίας. Έζησε εκεί μέχρι τα εφηβικά του χρόνια, και έκανε την επανάστασή του, έτσι που το όνειρό του ήταν να γίνει ζωγράφος, ενάντια στη θέληση του πατέρα του που τον ήθελε να μείνει, και να φροντίζει την οικογενειακή γή.

-Έφυγε λοιπόν ο δεκαοκτάχρονος Ανδρέας, από το πατρικό σπίτι, προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Και έγινε ένας σπουδαίος δημιουργός, με μια ξεχωριστή προσωπική γραφή, θαυμαστή. Σπούδασε στην Α,Σ,Κ,Τ 1965-1970 με δασκάλους τον Νίκο Νικολάου, και Γιάννη Μόραλη, και γλυπτική και κεραμική στο Λονδίνο. Δίδαξε,1976-1977 στη σχολή Δοξιάδη, και από το 1977-1910 στά Τ.Ε.Ι της Αθήνας. Έχει παρουσιάσει τα έργα του σε 24 προσωπικές εκθέσεις, στην Ελλάδα, και το εξωτερικό, και κοσμούν δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

-Τα έργα του, ζωγραφικά, γλυπτά, κεραμικά, αποπνέουν προσωπικά βιώματα, και συναπαντήματα, με με το πανέμορφο Ελληνικό τοπίο, που τού/πλεχε ,εκεί στη Λυκοποριά, στο πανέμορφο χωριουδάκι, στην αγκαλιά της θάλασσας, μαζί με το βουητό της, το αληθινό του παραμύθι, και μας παροτρύνει μέσα από τα έργα του, να το αγαπάμε και να το σεβόμαστε.

-Τά έργα του είναι μεταξύ γης, ουρανού και θάλασσας, σαν τον ίδιο τον άνθρωπο, τον ίδιο τον Πλάστη. Στά δημιουργήματά του κυριαρχεί, ο φυσικός χώρος, με υλικά, άψυχα και έμψυχα, ερωτικά δεμένα. Τα δέντρα, το χορτάρι, ο κάκτος, το απέραντο γαλάζιο, τό κύμα, τα βότσαλα, η πέτρα, πάντα δεμένη μαζί του και η ανθρώπινη φιγούρα, άλλοτε αντρική, άλλοτε γυναικεία, και οι δυό μαζί με όσα κουβαλάνε. Έτσι με τίτλους “Γυναικείο Σύννεφο Λυπημενο, Τρομαγμένο“, με το χρώμα το σχέδιο, και όλα τα άλλα μορφοπλαστικά στοιχεία, ολοκληρώνει τη πιό ιδιότυπη, εκφραστική γραφή, που έχω θαυμάσει, στόν πηγαιμό μου επί χρόνια στο τοπίο της Τέχνης.

-Ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλοπάτια για τη κορυφή. Η ζωγραφική και η γλυπτική του, άμεση, πηγαία. Ή δουλειά του αρέσει στον Κόσμο, γιατί είναι και ως προς το θέμα και το περιεχόμενο, μιά ζωγραφική και γλυπτική τρυφερή, συναισθηματική, ευαίσθητη, που πάλλεται από συναισθήματα, γήινα, συναισθήματα αγάπης για τη γενέθλια γή, την όμορφη Λυκοποριά που αν και έφυγε από 18 χρονών, για να περάσει μέσα από τη βαθιά γνώση, τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών, ήτανε πηγή έμπνευσης για αυτόν, σε όλή του τη πορεία. Η πανέμορφη γραφή του, πάλλεται, από αγάπη, χαρά, λύπη, συναισθήματα, έρωτα για τη γυναίκα, που τον φορτίζει με όσα κουβαλάει, με όσα του δίνει, όσα του αρνείται πεισματικά. Το θαυμαστό έργο του αγγίζει τη τελειότητα, έτσι που είναι πλασμένο, με της ψυχής τη γνώση, και των χεριών του τη δύναμη. Μάς γεμίζει χαρά, και ευτυχία, και προβληματισμούς, στέλνοντας, τα οικολογικά του μηνύματα, μέσα από τη συμβολική γραφή σου. Τον, αγαπήσανε με πάθος οι μαθητές του, τον αγαπάει η Πόλη της Κορίνθου που την πλούτησε με την δωρεά ένός μεγάλου μέρους της συλλογής του αποτελούμενης τόσο από το δημιουργικό του έργο όσο και άλλων σπουδαίων Ομοτέχνων του. Τον αγαπάμε όλοι εμείς, που έχουμε τη τύχη να τον γνωρίσουμε, σαν άνθρωπο και Δημιουργό.
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, που είμαι μία από αυτούς τους!

-Είναι φίλος της καρδιάς μου, ο Σπουδαίος αυτός Έλληνας-Κορίνθιος. Δημιουργός, συνεργάστηκα μαζί του επί χρόνια, φιλοξενώντας αυτόν και το θαυμαστό έργο του για πολλαπλή φορά στον Εκθεσιακό μου χώρο, και έργα του στολίζουν τη Συλλογή μου. Οί ευχές όλων των Κορίνθιων για υγεία και δημιουργική δύναμη, θα τον συντροφεύουν πάντα με αγάπη.

[Παυλίνα Μπεχράκη]
Από το εικονιζόμενο βιβλίο μου.
Εικαστικός Συγγραφέας, Ποιήτρια.