RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

ΠΡΊΝ αναφερθούμε στον Κορίνθιο Ποιητή μας φίλε αναγνώστη, θα πούμε λίγα σχεδον επιγραμματικά, για τη πορεία της νεότερης Ελληνικής Ποίησης.

-ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ που “έφυγαν” στά πιό μακρινά χρόνια, ήταν κυρίως λυρικοί Ποιητές, που είχαν πηγή έμπνευσης τον εσωτερικό τους κόσμο, “εγωιστικά” αν θέλετε, τα δημιουργήματά τους, που μας μιλάνε για τον έρωτα, για την ωραιότητα της φύσης, για τη στάση ζωής, για τη καθημερινότητα, τα οράματα, τα μεγάλα προβλήματα, λυρικά, το ξαναλέμε, που είναι από ψυχής, εσωτερικά, δεν κουράζουν, και συγκινούν και τον πλέον απλό αναγνώστη, τον μη μυημένο. Τά θυμόμαστε, και τα αγαπήσαμε εμείς οι μεγαλύτεροι, έτσι που τα σχολικά μας βιβλία ήταν γεμάτα από αυτή την ωραία Ποίηση.

-Ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ Ποίηση, από την απελευθέρωση, και μέχρι τη πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, δεχόταν όπως ήταν φυσικό, άμεσες επιρροές, από την Ευρωπαϊκή Ποίηση, όπου και εκεί η Λυρική ήταν στις δόξες της! Και κυρίως τη Γαλλική. Η στροφή της λειτουργίας της Ποίησης, στην Ελλάδα, έφθασε στη κορύφωσή της, και έγινε από τους Ποιητές του 30.Υποταγμένη για 400 χρόνια, η Ελλάδα μας, δεν είχε παρά μόνο τη Δημοτική Ποίηση, τη Παράδοση, και ήταν αυτή, που έσωσε την Εθνική της Υπόσταση, και που στη συνέχεια, συγκίνησε Ποιητές Διανοητές. Καλλιτέχνες της Ευρώπης, και την οδήγησαν στα μονοπάτια του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού!

-ΟΠΩΣ ήταν φυσικό, οι Έλληνες Ρομαντικοί-Λυρικοί Ποιητές, μέχρι την εποχή της Στροφής, της διαδικασίας της Ποίησης, που στο Ελληνικό Πνευματικό Τοπίο, η άρχή έγινε από τον Κορίνθιο Κώστα Καρυωτάκη, στη πραγματικότητα, και ακολούθησαν οι Μεγάλοι μας Ποιητές του 30,Νομπελίστες και μή, αν και η Ποίησή τους ήταν γεμάτη υπερβολές, και κάποιες φορές έφερε τις πολυλογίες και την αμεοέπρεια, αγαπήθηκαν πολύ! Στή δεκαετία του 20 λοιπόν, από αξιόλογους Ποιητές δημιουργείται ή Σχολή των Ελλήνων Ποιητών, του μεσοπολέμου, που θα ελευθερωθεί από τη φόρμα του ποιήματος, διώχνοντας εντελώς τα λυρικά στοιχεία. Με τους Ποιητές του 30 θα βγεί από το τέλμα, των οποίων η Ποιητική λειτουργία, θα στηριχθεί, σε δύο νέα ρεύματα. Τον Νεοσυμβολισμό, και τον Υπερρεαλισμό.

ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ
ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ ΛΥΡΙΚΟΣ-ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

ΕΙΡΗΝΗ
“Σταμάτησε το πέταγμα και γύνα εδώ ειρήνη
σε αέναο γοργοκύλισμα, στον γρήγορο τροχό,
να νοιώσεις και στο πάλλευκα, φτερά σου τη γαλήνη,,
και το άρμα σου, να λυτρωθεί ,απ τον πυκνό μπουχό”
[Ρώμος Φιλύρας] “Απόσπασμα”

–ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ Φιλολογικό ψευδώνυμο, του Ποιητή Ιωάννη Οικονομόπουλου, από το Κιάτο Κορινθίας, γιος του Φιλόλογου Σχολάρχη, Βασιλείου. Σπούδασε Νομική, αλλά ο άτυχος αυτός Ποιητής, πέθανε στο Δρομοκαΐτειο, όπως και ο Βιζυηνός, έγκλειστος, από το 1927, ως τον θάνατό του, με μόνο φάρμακο ουσιαστικά, τη Ποίησή του ,στην οποία υμνεί, τη φύση, και τη ζωή, με φόρμα περιγραφική, σε γλώσσα δημοτική. Πρωτοδημοσιεύονται ποιήματά του από τη παιδική ακόμα ηλικία των 15 χρόνων. Ή Ποίησή του πολύ σημαντική, σε ποιότητα και ποσότητα, κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος των στα Άπάντων του, το 1939, όπου διακρίνεται, με τη πρώτη ματιά του απλού αναγνώστη, η λυρική μορφή του έργου του, που συνέβαλε στη συνέχεια, στη μελέτη του Νεοελληνικού Λυρισμού. Το 2013, εκδόθηκαν και οι δύο τόμοι των απάντων, όπου εμπριέχονται 600 ποιήματα, συμπεριλαμβανομένων, και των λεγόμενων “παραληρηματικών” που μας φέρνουν θλίψη για τη σκληρή τύχη του Κορίνθιου Ποιητή, που παρά τη π΄νοια, που τον έδερνε, αναδείχθηκε ένας από τους πολύ σημαντικούς, παραδοσιακούς αλλά και νεωτεριστές ποιητές των αρχών του 20ου αιώνα και του μεσοπολέμου. Ύμνησε, τη φύση, την ομορφιά, την ιδανική γυναίκα, υπερασπίστηκε, τις ιδέες και τις αξίες, επηρεασμένος, από τους σπουδαίους ομοτέχνους του Παλαμά, Δροσίνη, Μαλακάση, και άλλους της εποχής ΤΟΥ, που συναναστρεφόταν, καθημερινά έτσι που μετά ττη Κορινθιακή γενέθλια γή, έζησε, στον Πειραιά, με τα υπέροχα τοπία του. Έγραψε θαυμαστούς στίχους με θέμα και περιεχόμενο από τη Κορινθιακή γή όπως προείπαμε, στίχους, με θέματα που παραπέμπουν σε ένα φυσιολάτρη Ποιητή [Φθινόπωρο, Χειμώνας, Πρωτοβρόχι, Εσπερινός, Ξωκλήσι, Κοιμητήρι Στα αλώνια, κ.α.]

Η ΡΟΖΑΚΙΑ
“Τη ροζακιά την κίτρινη, κρουστή κεχριμπαρένια,
με το χυμό της τον γλυκό, και τραγανή σαν χάντρα,
σαν τη χορεύτρια τώρα δα! που πρόβαλε χερένια
-[κούκλα, και σειέται, και λυγά, πλάι στον ασύκην άντρα]

[Ράμος Φιλύρας] “Απόσπασμα”

[Παυλίνα Μπεχράκη]
Εικαστικός Συγγραφέας, Ποιήτρια