RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

Φίλε Αναγνώστη
Οί ιδέες που πρεσβεύουμε, δεν είναι σχεδόν ποτέ δικές μας.. Υπάρχουν πολύ πριν από εμάς, και από πολύ νωρίς τις συναντάμε, στο σπίτι μας, στο σχολείο μας στα διαβάσματά μας, στην αγωγή και τη Παιδεία μας.. Μας διαποτίζουν, σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά δεν αμφιβάλουμε, ότι είναι κατά δικές μας.

Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι δραματοποιούμε τα πράγματα, και ανησυχούμε, και μιλάμε για έλλειψη αξιών, και ιδεών, και ηθική κατάπτωση. Αλλά παρά τις δισοίωνες προβλέψεις, η ζωή είναι αθάνατη, κυλάει, αδιάφορη, και τίποτα καμία καταστροφή, δεν συμβαίνει ώστε να σταματήσει να υπάρχει.

Ό Ησίοδος, θρηνεί και οδείρεται, γιατί γεννήθηκε στο γένος του σιδήρου, όπου οι άνθρωποι έχουν εξαχρειωθεί, και πέφτουν βροχή τα δεινά. Τότε που η αιδώς κι η Νέμεσις έφυγαν για τον Όλυμπο κρύβοντας την ωραία όψη τους, με λευκά πέπλα, για να σμίξουν με τους Αθάνατους εγκαταλείποντας τους ανθρώπους. Κι’ όμως οι Θεοί, δεν περιφρόνησαν, λάμπρυναν την Ελλάδα.

Είναι βέβαιο ότι ο Δυτικός Πολιτισμός περνάει κρίση. Τα φαινόμενα τα παρακμιακά, είναι εμφανή, και τα βλέπουμε παντού. Πώς έγινε και φθάσαμε ως εδώ? Λείπει η Ποίηση από τη ζωή, μας, λέει ο Ελύτης. Φταίνε πάρα πολλά, και κυρίως η απληστία που είναι η αιτία όλων των κακών. Φταίει η αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων, η μόλυνση, παρεπόμενα της άσβεστης φλόγας για κέρδος..Τά συμπτώματα πολλά, και οφείλονται στη πτώση, των αξιών και των ιδεών, που κρατούν όρθιο το Πνεύμα, και στέρεη τη ψυχή, και για να κτιστούν, έχει χυθεί ιδρώτας και αίμα, από τις προηγούμενες γενιές.

Όσο πολλαπλασιάζονται και οξύνονται, τα προβλήματα, τα προσωπικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά, τόσο πιο δύσκολη έχει γίνει η ζωή των τωρινών ανθρώπων, δίχως χαρά. Έχει γίνει συνείδηση στους σκεπτόμενους ότι κάτι δεν πάει καλά, στο πως έχει συνηθίσει πια ο άνθρωπος, να εκπαιδεύεται, και να στοχάζεται.

Ό σημερινός άνθρωπος ο ευαίσθητος και στοχαστικός, έπαψε, να πιστεύει, στον πολιτισμό του, γιατί δεν είναι ευτυχισμένος, παρά τα υλικά αγαθά, που το παγκόσμιο σύστημα, τον έχει βάλει σε ένα κύκλωμα εξάρτησης, από αυτά, από το οποίο και να θέλει, δεν είναι εύκολο να βγει, αν δεν αλλάξει.

Δυστυχώς έχουν πληθύνει πολύ τα σημάδια της παρακμής, του πολιτισμού μας, και το κακό είναι, ότι κυρίως οι νέοι, δεν ανησυχούν καθόλου, από την τροπή τον πραγμάτων, στην Πνευματική, και στη κοινωνική ζωή. Όταν ακούνε τους μεγάλους να διαμαρτύρονται, και να αγωνιούν, τους ειρωνεύονται, και τους λένε οπισθοδρομικούς, και ότι απαισιοδοξούν, και δραματοποιούν τα πράγματα..

Ή αλήθεια είναι πως τα συμπτώματα της Πολιτιστικής κρίσης, είναι τόσο έκδηλα, που με το δίκιο μας αγωνιούμε οι σκεπτόμενοι, και ανησυχούμε, παρά την επιθυμία μας να αισιοδοξούμε. Κοινωνικός αναβρασμός, ρήγματα, και αδιαφορία στις σχέσεις, των ανθρώπων, αναρχισμός, χωρίς αιτία, ανασφάλεια, φόβος, αίσθημα ψυχικού κενού, παραίτηση από ευθύνες, και το χειρότερο αμφισβήτηση των αξιών, και των ιδεών .Ο δρόμος προς την ευτυχία είναι η καθαρή συνείδηση, αλλά και η Ποίηση, αλλά και η Τέχνη γενικά, που με τα εργαλεία που διαθέτει μπορεί να διαμορφώσει τη ψυχή, να υπηρετήσει τη συνείδηση, όχι λιγότερο από την επιστήμη, μας λένε οι Σοφοί.

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ

“Ή γλώσσα των Ποιητών, είναι ζώσα μεταφορά επισημαίνει, τις μέχρι πριν ακατανόητες σχέσεις των πραγμάτων, τις καθιστά αιώνιες, έως ότου, οι λέξεις, που τις αναπαριστούν, με το πέρασμα του χρόνου, γίνουν σημεία αναλογιών, και κατηγορίες Ιδεών.”
[ΣΕΛΛΕΎ]

“Το φαινόμενο της γλώσσας, δεν είναι διόλου το άθροισμα μερικών λέξεων,-συμβόλων των πραγμάτων, αλλά μια ηθική δύναμη, που η ανθρώπινη διάνοια, την κινητοποιείησαν να προ υπάρχει, από τα πράγματα.”
[ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ]

“Χωρίς το κάτι τί που βρίσκεται πέρα από την ευχαρίστηση, το Ποίημα κρέμεται, στο κενό,-αν δεν λέει τίποτα. Τί θα μπορούσε να είναι η Έρημη Χώρα χωρίς τις Ιδέες της?”
[ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ]

“Ή Ποίηση, απαιτεί από αυτούς που θα της αφοσιωθούν, να έχουν κάτι να πουν. Στους χρόνους που έρχονται, οι άνθρωποι, θα γίνονται ολοένα διανοητικότεροι..”
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ]

“Όλη η κακή Ποίηση πηγάζει από γνήσιο αίσθημα. Το να είναι κανείς φυσικός, σημαίνει ότι είναι αυτονόητος. Και το αυτονόητο είναι αντικαλλιτεχνικό.”
[ΌΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ]

“Μόνο τον πρώτο στίχο, μας χαρίζουν οι Θεοί. Τούς άλλους τους κερδίζουμε, με τον ιδρώτα του προσώπου μας.”
[ΠΩΛ ΒΑΛΕΡΙ]

“Ποια είναι η μεγάλη αυτή κυρία η Ποίηση? Δεν υπάρχει μεγάλος Ποιητής, που να μην έχει δοκιμάσει να περιγράψει, το νόημα της Ποίησης. Η Ποίηση όμως δεν προσδιορίζεται .Παραμένει ΄άγνωστη. Δεν είναι απλά ευχαρίστηση, όπως πολλοί πιστεύουν. Είναι μια επαύξηση της ζωής, μια μεγένθυση, της ευαισθησίας μας, και κάνει τη ζωή να αξίζει περισσότερο. Πηγή της Ποίησης, είναι όχι μόνο η ευχαρίστηση, του νου, αλλά και των αισθήσεων. Ή αδέλφωση του συγκεκριμένου, του αφηρημένου, του λογικού, και του εποπτικού στοιχείου. Έτσι γίνεται το ποιητικό έργο γοητευτικό Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.”
[Τ.Σ.ΕΛΙΟΤ]

“Όχι με ιδέες δέν γράφονται τα Ποιήματα, ή Ποίηση, έχει τους, καημούς, τα πάθη, τις λαχτάρες της ψυχής, όχι τους στοχασμούς.”
[ΜΑΛΑΡΜΕ]

“Άπό τη στιγμή που ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο, και ήπιε το κώνειο, η Ποίηση, η Φιλοσοφία, και η Τέχνη, έπαψαν να ζουν, να υπάρχουν.”
[ΝΙΤΣΕ]

[Παυλίνα Μπεχράκη]

Από το εικονιζόμενο βιβλίο μου!

Εικαστικός, Συγγραφέας, Ποιήτρια